In het jaar 1989 gingen wij met school naar Moskou, een uitwisseling. Met de trein dwars door Duitsland, vlak voor de val van de muur later dat jaar. Over de muur zagen wij vanuit de trein de Trabantjes staan. Dwars door Polen met eindeloze steppes. Bij de grens met de USSR moest het onderstel van de trein vervangen worden, het spoor in Rusland had een andere breedte…

Een reis om nooit te vergeten. Anderhalve week in een gastgezin en natuurlijk net in het district dat tijdelijk geen warm water had. Haren wassen met warm water uit een pan die van het fornuis kwam nadat deze er een hele dag had gestaan. De Russen wilden net doen of ze het goed hadden en zo kreeg je kaviaar op brood en elke dag vlees terwijl je later hoorde van de schaarste. Er was net een Mac Donalds geopend en de mensen stonden enkele uren in de rij voor een burger.

Prachtige gebouwen en het indrukwekkende Rode Plein. Wellicht waren de metrostations, dieper dan diep onder de grond wel het mooiste wat we hebben gezien destijds. We probeerden er stiekem kiekjes van te maken; want van dergelijke staatseigendommen was het verboden om foto’s te maken. Wij deden het tóch, maar het resultaat -zonder flitser- viel tegen.

Fotograaf David Burden, maakte een prachtige fotoserie van deze stations met de titel ‘Bright Future’ De stations werden voor één keer en voor korte tijd ontruimd. De titel is ontstaan aangezien Stalin vanaf 1935 deze stations zo rijk liet versieren als pure propaganda, om de inwoners te laten zien dat hun opoffering zin had gehad voor het welzijn van het rijk en voor de mooie toekomst van de USSR.

De expositie is inmiddels afgelopen, maar de foto’s zijn nog te zien op de site van de Jennifer Kostuik Gallery. Indrukwekkend.